Αχ, αυτά τα πάρτυ όπου μόνο το ένα παιδί είναι καλεσμένο…

Πολλές φορές, ως γονείς διδύμων είμαστε απροετοίμαστοι για το μέγεθος των διπλών προσκλήσεων. Ακόμα και αν έχουμε στο μυαλό μας τον τρόπο που μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε, η πραγματικότητα έρχεται να μας διαψεύσει.

Μία, λοιπόν, από αυτές τις προκλήσεις είναι αυτά τα περιβόητα πάρτυ, που είναι το ένα παιδί προσκεκλημένο και το άλλο όχι.

Ίσως, στους περισσότερους από εμάς να έχει συμβεί να έρθει ένα από τα δίδυμά μας, κλαμένο, παραπονεμένο, θλιμμένο γιατί το τάδε παιδί που κάνει πάρτυ έδωσε πρόσκληση στον ή στην αδελφή του και όχι σε εκείνο.

Να προσπαθεί να σε πείσει, βασικά τον εαυτό του, πως παίζουν με το συγκεκριμένο παιδί στα διαλείμματα, αν και δεν είναι στην ίδια τάξη.

Αν είναι στην ίδια τάξη, πάλι θα θέσει τα επιχειρήματά του λέγοντας, πως κάθονται μαζί στο ίδιο θρανίο ή πως μοιράζονται πράγματα ή πως λένε μεταξύ τους μυστικά, άρα είναι φίλοι, άρα γιατί δεν το κάλεσε.

Το άλλο δε παιδί, τρέχει με ένα χαμόγελο στα χείλη, σου δίνει το προσκλητήριο και σε διαβεβαιώνει πώς εννοείται πως θα πάει. Α, και να μην ξεχάσεις να πάρεις και δώρο!

Και εσύ, βρίσκεσαι ανάμεσα. Έχεις, ακούσει για παρόμοιες καταστάσεις, έχεις συζητήσει με άλλους γονείς τους τρόπους που εκείνοι έχουν διαχειριστεί αυτές τις καταστάσεις, έχεις διαβάσει αντίστοιχα άρθρα. Και, όμως, εσύ τώρα καλείσαι να διαχειριστείς μια πραγματικά δύσκολη κατάσταση, με πολλά διλήμματα.

Οπότε, κάποιες σκέψεις μπορούν να είναι οι εξής:

• Πολλές φορές οι γονείς που οργανώνουν τα πάρτυ δεν γνωρίζουν όλα τα παιδιά της τάξης, παρά μόνο αυτά που κάνει το παιδί τους παρέα. Οπότε, όταν θα του ζητήσουν να τους πει ποια παιδιά θέλει να καλέσει στο πάρτυ, εκείνο θα αναφέρει τα ονόματα των φίλων του. Πιστεύω πως μια συζήτηση με τη μητέρα του παιδιού που κάνει το πάρτυ, δε θα βλάψει. Ίσα – ίσα μπορεί και να λύσει μια τεράστια παρεξήγηση.
• Όταν τα παιδιά μας βρίσκονται σε μια φάση χαλάρωσης, θεωρώ πως είναι μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί τους αυτήν την προοπτική, πως κάποιος φίλος ενδέχεται να καλέσει το ένα και όχι το άλλο σε κάποιο πάρτυ. Όμως, καλό είναι να τους το παρουσιάσουμε σαν κάτι φυσιολογικό, που έχει συμβεί ή μπορεί να συμβεί σε όλους μας.
• Στο παιδί που δεν έχει προσκληθεί στο πάρτυ, να του εξηγήσουμε με πολύ απλά λόγια πως δεν φταίει εκείνο σε κάτι. Απλά, ενδέχεται οι γονείς του να του έθεσαν έναν συγκεκριμένο αριθμό παιδιών που πρέπει να καλέσει. Ή να ήθελε το ίδιο το παιδί να καλέσει μόνο τους κολλητούς του. Που σημαίνει πως πολλά παιδιά δεν είναι καλεσμένα, ακόμα και παιδιά από άλλες τάξεις που κάνει παρέα. Εξάλλου, άλλο να είσαι κολλητός με κάποιο παιδί, που μπορεί να είναι ο δίδυμος αδερφός σου και άλλο απλά ένας φίλος.
• Απέναντι στο παιδί που είναι καλεσμένο, θα πρέπει να μην το κάνουμε να αισθάνεται τύψεις που ο δίδυμος αδερφός του δεν έχει προσκληθεί. Γιατί, και αυτό με τη σειρά του θα φερθεί το ίδιο φυσιολογικά στον δίδυμο αδερφό του.

Γνωρίζω πως δεν είναι καθόλου εύκολες καταστάσεις. Ίσως και εμείς οι γονείς θα πρέπει είμαστε προσεκτικοί όταν είναι να οργανώσουμε παιδικό πάρτυ και δεν έχουμε σκοπό να καλέσουμε όλη την τάξη ή παιδιά που κάνει το παιδί μας παρέα από άλλες τάξεις.

Τα παιδιά πληγώνονται, γιατί απλά είναι παιδιά. Και για τα δίδυμα παιδιά, ο πόνος είναι πιο μεγάλος.

Πηγή: mytwins.gr